دو روز با دو تا از دوستان جهانگردمان سمت کاشان: شهر نوش آباد - نیاسر- مشهد اردهال - رفته بودیم. فکر می کردم که بچه های بروجردی ها و طباطبایی ها و عباسی ها در آن خانه های درندشت،چه صفایی می کردند و چه بزرگ شدنِ مهیجی داشتند. جای جالبی بود و پر از طبیعت بکر، مخصوصا آسمان شب و دم صبح مشهد اردهال - محل شهادت آن امامزاده ی مجاهد- مهمان فلق و طلوع آفتابش بودیم در خانه ای که صاحبش مومنه ای بود به نام خاله. بچه ها را بایستی عادت داد به سفر، تا روحیه هجرت در آن ها شکل گیرد. و قبل از عادت کردن بچه ها، مادر-پدر ها بهتر است خودشان را عادت به خسته نشدن و این سبک زندگی کنند. در کل سفر کم خرج و پرعبرتی بود. از عمو و خاله هم که د...